Co zrobić, gdy boli ząb, a jesteśmy w ciąży i boimy się, że lek przeciwbólowy może zaszkodzić dziecku? Ogólna zasada podawania leków przeciwbólowych w ciąży jest taka, że do ukończenia trzeciego miesiąca ciąży powinno się unikać przyjmowania jakichkolwiek leków. Przy wystąpieniu dolegliwości bólowych powinno się jak najszybciej zgłosić do stomatologa. Po dokładnym zbadaniu stwierdzi on przyczynę bólu i w inny sposób postara się ją usunąć. Gdy ból będzie już bardzo rozległy to będzie trudniej go znieść i usunąć. Także większa będzie wtedy potrzebna dawka leku znieczulającego, gdy rozwinie się stan zapalny.
Znieczulenia miejscowe w ciąży
Jeżeli tylko kobieta upewni się, że jest w ciąży, powinna natychmiast powiadomić o tym swojego dentystę. Należy unikać zbędnego leczenia stomatologicznego w ciąży - czyli takiego, które można odłożyć na okres połogu lub tuż po nim. Nie należy jednak lekceważyć infekcji dziąseł. Mogą one być na tyle poważne, że mogą zaszkodzić zdrowiu kobiety i wtedy będzie konieczne podjęcie bardziej toksycznych leków i antybiotyków, a na pierwszym miejscu stało będzie zdrowie i życie matki.
Ogólnie stwierdza się, że ciąża nie jest przeciwwskazaniem do podawania znieczulenia miejscowego. Od czwartego miesiąca ciąży zakończony jest proces organogenezy (czyli kształtowania się wszystkich ważnych życiowo organów) i można bez większych problemów podawać leki. Oczywiście tylko te, dopuszczone do stosowania u kobiet ciężarnych. Jeżeli wystąpi silny ból zęba lub stan zapalny to nie należy czekać z leczeniem do ukończenia pierwszego trymestru ciąży. Leki, które lekarze dentyści podają do znieczulenia miejscowego zawierają dodatek środków obkurczających naczynia. Teoretycznie mogłoby to zwiększyć ryzyko wystąpienia skurczów macicy. Jednak dawki stosowane są tak niskie, że jest to czysta teoria. Sam strach przed leczeniem zębów bez znieczulenia powoduje większe wydzielanie hormonu stresu z nadnerczy, niż jego ilość zawarta w ampułce z lekiem znieczulającym.
Badanie rentgenowskie w ciąży
Samo w sobie promieniowanie rentgenowskie jest bardzo szkodliwe i teratogenne dla płodu. Szczególnie, gdy prześwietlenie wykonuje się w pierwszym trymestrze ciąży. Jeżeli sytuacja nie jest na tyle poważna powinno się odłożyć robienie prześwietlenia na okres połogu.
Niestety, gdy stan zapalny jest bardzo ostry, towarzyszy mu ból, należy to natychmiast zdiagnozować. Prześwietlenie jest wtedy konieczne. Zdjęcie rentgenowskie wykonywane wewnątrzustnie jest jednak bezpieczne dla płodu. Wiązka promieni nie jest w żadnej projekcji kierowana na płód. W trakcie jego wykonywania ciężarna jest chroniona od szyi w dół ołowianym fartuchem. Chroni to macicę przed rozproszonym promieniowaniem. Dzisiejsza technika leczenia kanałowego (urządzenia tzw. Endometry) nie wymusza na ciężarnych robienia dużej ilości prześwietleń.
Leczenie chirurgiczne w ciąży
Leczenie chirurgiczne wiąże się z podaniem leków znieczulających i przeciwbólowych. Należy wszystkie zabiegi planowe w ciąży odkładać na okres drugiego trymestru. W przypadku ostrych stanów, wymagających podjęcia natychmiastowego leczenia, nie należy się wahać.
