Chociaż obecnie wiele się mówi, o rozwoju najmłodszych, a portale internetowe i czasopisma wręcz zasypują rodziców radami na każdy temat – od ząbkowania, przez dobór wszelkich gadżetów na wyborze zajęć dodatkowych kończąc, to jednak mowa dziecka pozostaje zazwyczaj na drugim planie. Oczekujemy, że maluch pokona kroki milowe takie jak raczkowanie, siadanie, pierwszy samodzielny krok. A co z etapami rozwoju mowy? Kiedy dziecko zbliża się do swoich pierwszych urodzin rodzice dopingują je do wypowiedzenia pierwszego “mama” i “tata”. Czasem jednak okazuje się, że trzeba poczekać na te ważne słowa trochę dłużej. Owszem, “mama” pojawia się, ale zaczyna służyć dziecku jako komunikat uniwersalny – cieszę się, jest mi smutno, daj mi, przytul mnie, a innych słów nie można usłyszeć. I tak mijają kolejne miesiące. Dziecko ma roczek, półtora, zbliżają się drugie urodziny, ale niestety - maluch nadal nie mówi. Zaniepokojony rodzic zaczyna szukać informacji, rozmawiać z rodziną i znajomymi na temat swojej latorośli i bardzo często trafia na takie rady:
• ja nie mówiłem do 3 r.ż i zobacz jaki teraz jestem wygadany,
• ale przecież to jest chłopiec, chłopcy wszystko robią trochę później,
• przesadzasz, daj dziecku czas,
• przecież jest jeszcze mały,
• logopeda? po co? przecież nie chodzi jeszcze nawet do przedszkola!
Brzmi znajomo?
Drogi Rodzicu! Masz absolutną rację – Twój dwulatek powinien mówić. Dziecko, które skończyło dwa lata powinno mieć w swoim słowniku około 250 słów. W rozwoju mowy ważne jest nie tylko to co tu i teraz, ale również to co wydarzyło się w Waszym życiu wcześniej. Dlatego, jeśli cokolwiek Ci niepokoi warto skonsultować się z logopedą, zwłaszcza jeśli:
• dziecko nie nazywa przedmiotów i osób ze swojego najbliższego otoczenia,
• dziecko nie używa wyrażeń dźwiękonaśladowczych: ko ko, brum, mu,
• śpi z otwartą buzią,
• nadal używa smoczka uspokajacza,
• nie pokazuje paluszkiem obrazków w ksiażeczce ani przedmiotów, które go interesują,
• jest wybiórcze pokarmowo, najchętniej nadal je przeciery lub jasne pieczywo,
• jako maluszek nie wkładało do buzi rączek, nie używało gryzaków,
• pojawił się problem na etapie karmienia naturalnego po urodzeniu np. dziecko miało trudność z uchwyceniem brodawki i szybko przeszliście na karmienie butelką lub dziecko ssało pierś ale jadło bardzo często.
Badanie logopedyczne dwulatka jest formą nieinwazyjną. Bazą badania dziecka w tym wieku jesteś Ty. Dlatego przygotuj sobie na kartce listę rzeczy, które Cię niepokoją – w gabinecie zawsze można o czymś zapomnieć. Przygotuj również książeczkę zdrowia dziecka. Druga część to obserwacja i wspólna zabawa z dzieckiem.
mgr Karolina Appelt- Firyn
psycholog, logopeda
