Zespół zamrożonego barku inaczej zarostowe zapalenie torebki stawowej to postępujące, wielokierunkowe, bolesne ograniczenie zarówno ruchomości czynnej jak i biernej w obrębie stawu barkowego. Schorzenie to charakteryzuje się zmniejszeniem objętości torebki stawowej oraz powstawaniem zrostów, zwłóknień łącznotkankowych w jej obrębie co z kolei może skutkować zrostem fałdu pachowego powodując znacznego stopnia utratę funkcji stawu. Przypadłość ta występuje u 2-5% populacji najczęściej między 40 a 60 rokiem życia, częściej u kobiet. Wśród przyczyn wyróżnia się między innymi: urazy, dłuższe unieruchomienie, choroby metaboliczne (cukrzyca, schorzenia tarczycy), niedowład połowiczy oraz podłoże psychogenne.
W przebiegu choroby wyróżnić można trzy fazy:
I FAZA ,,zamarzania” charakteryzuje się bólem, który nasila się nocą oraz w trakcie ruchu;
II FAZA ,,zamrożenia” w której typowe jest znaczne ograniczenie ruchomości co bezpośrednio wpływa na utrudnienie wykonywania czynności dnia codziennego;
III FAZA ,,rozmrażania” to stopniowy powrót zakresu ruchomości i poprawa funkcjonowania.
Głównymi celami leczenia są likwidacja bólu poprzez stosowanie farmakoterapii oraz przywrócenie sprawności zajętego stawu poprzez indywidualnie dobrany program fizjoterapii. Sposoby postępowania oraz dobór technik leczniczych uzależniony jest od przyczyny oraz fazy schorzenia. Niezwykle pomocnymi w trakcie usprawniania są elementy terapii manualnej takie jak mobilizacje stawowe, mobilizacje tkanek miękkich oraz odpowiednio dobrane ćwiczenia zwiększające zakres ruchomości, siłę i stabilność łopatki.
